جامعه شناسی ارتباط

ارتباط را می توان با توجه به جگونگی ایجاد آن واز لحاظ انسانهایی که در آن شرکت دارند به شخصی وغیر شخصی تقسیم کرد:

ارتباط شخصی ومستقیم:

این نوع ،ارتباطی ست که بدونه واسطه بین پیام دهنده وپیام گیرنده ایجاد می شود دراین نوع ارتباط پیام ها مستقیم بین دوطرف مبادله می گرددوبه همین جهت پیام دهنده وپیام گیرنده می توانند نقش خود را به نوبت تغییر دهند وهرکدام به جای دیگری به صورت پیام دهنده یا گیرنده درآیند چنانکه گفته شد ایجاد ارتباط با دیگران از طریق بیان شفاهی یا خنده یا اشاره جنبه شخصی ومشتقیم دارد چنین ارتباطی رودر رو ست پیام دهنده وگیرنده دربرابر هم قرار دارند یکدیگر را می شناسند ومتقابلا می توانند افکارومقاصد خود را مبادله کننددرارتباط مستقیم ممکن است گوینده وبیان کننده وهمچنین شنونده یا بیننده هرکدام شخص واحدی باشند به عبارت دیگر گفت وگو تماس فقط بین دونفرست(صحبتهای دوستانه که با حرف یا نگاه یالبخند صورت می گیرد)دربسیاری از موارد هم ممکن است پیام دهنده شخصی واحد باشد اما چندین نفریا عده ای بیشتر بیان اورا استماع کنندوبدین صورت پیام گیرندگان وشنوندگان وبینندگان متعنددمی باشند نمونه های چنین پیامی را می توان در جلسات بحث وسخنرانی ومحلهای نمایش جستجو کرد دراین گونه مجامع یک نفر صحبت می کند وحضاربه سخنان او گوش می دهند یا فردی روی صحنه نمایش نقش بازی می کند وتماشاگران به حرکات او نگاه می کنندوسخنان او را می شنونداین نوع ارتباط بین دونفریا تعداد معدودی که در زمان واحدومکان معین درکناریکدیگرهستندبرقرارمیشودواگر افراد فراوان ودورازیکدیگربخواهند با هم ارتباط داشته باشند باید روشهای دیگری بکار گیرند

ارتباط غیر مستقیم:

در جوامع پیشرفته که هزاران ومیلیون ها نفردرشهرها وکشورهای مختلف زندگی می کنند دیگر برای افراد امکان تماس وگفتگوی متقابل وچهره به چهره وجود نداردوانسانها ناچارندازراههای دوروبه طورغیرمستقیم وبا واسطه باهم ارتباط داشته باشند در چنین شرایطی بیان کتبی وچاپی جانشین بیان شفاهی وحضوری می شود وپیام ارتباطی که در تماس رودررو،جنبه لفظی یا اشاره ای دارد از دو عنصرارتباط یعنی گوینده وشنونده یابیننده جدا میشود وبه نوشته  چاپی یا دستی واسطه ارتباط غیر مستقیم قرار می گیرد واز طریق نامه یا کتاب یا روزنامه انتقال می یابد ارتباط غیر مستقیم دیگر جنبه شخصی ندارد زیرادر چنین ارتباطی پیام دهندگان وپیام گیرندگان لزوماً همدیگررا نمی شناسند نویسنده ای که کتابی را می نویسد تصورات وعقاید خود را برای افراد معین ومشخصی بیان نمی کند خوانندگان کتاب هزاران ناشناس هستند که هرگز نویسنده را ندیده اندوامکان دیدن او را نیز کمتر می یابندواگر هم بخواهند درباره کتاب با او تماس بگیرند ممکن است با نامه نظرات خود را بیان کنند گردانندگان روزنامه ها ومجلات نیز که اخبار واطلاعات ومطالب آموزشی یا تفریحی تهیه می نمایندعامل ارتباط با هزاران خواننده ای هستند که هر روز یا هرهفته این ستونها را مطالعه می کنند اما بین مدیران روزنامه ها وروزنامه نگاران با خوانندگان آنها نیز ارتباط شخصی وجود ندارد واز نظر گردانندگان مطبوعات خوانندگان افرادی بی نام ونشان هستند وخوانندگان هم با آنکه اسامی روزنامه نگاران رت در مطبوعات می بینند اما آنان را به خوبی نمی شناسند

نوشته شده توسط: علیرضا قاسمی فر